New South Wales

We zijn weer een paar dagen verder en inderdaad in een andere tijdszone, +10 uur verschil met Nederland. Vanuit Coffs Harbour, waar we 2 nachtjes gebleven zijn, zijn we verder gereden naar Wauchope. Op naar de boerderij van Shirley en Barry, de Beckenridge Farmstay. Thies mocht meteen mee naar de kippen om eieren te rapen, hij heeft er 31 geteld. 
Thies kon niet wachten tot hij in het zwembad kon duiken en had voordat we überhaupt de stroom aangesloten hadden zijn zwembroek al aan. Even afkoelen in het water, terwijl Jeroen ondertussen nog even ging jagen (bij Woolworths), want er moest natuurlijk ook nog gegeten worden 's avonds.

Naast de kippen, hebben ze ook nog 73 koeien, die elke dag geteld moeten worden en naar een ander weiland gebracht worden. Ook hier mochten we helpen, mee in de jeep om de koeien naar het nieuwe weiland te brengen (drijven). De bulls willen nog wel eens ontsnappen, trappen de hekken kapot en gaan bij de buren grazen. De andere koeien lopen er dan achteraan, want soms is het gras echt groener aan de overkant. Ze hebben ook nog een aantal 'steers'. Als echte boerenmeid (not) vroeg ik wat het verschil was tussen een bull en een steer; "them steers lost their balls, missy". Dusss....weet ik dat ook weer.

Als diner een heerlijke BBQ (natuurlijk), glaasje rosé...genieten! Aansluitend nog even wat brood voeren aan de kippen, die alle 60 rondscharrelden op het terrein.
Zodra Thies met zijn bakje brood aan kwam lopen en een stukje gooide kwam alle 60 kippen op hem af. Aangezien kippen pikken met hun snavels, is het niet zo fijn om dan je slippers aan te hebben (weer een leermomentje ).

Naast nog heel wat vogels, wilde eenden, turtles en nog meer dieren, hadden ze ook een driving range gemaakt. Na de BBQ hebben we alledrie nog een paar emmertjes golfballen leeggemept. Het was rustig op de boerderij, alsof we alles helemaal voor ons alleen hadden, genieten van de avond met alleen maar dieren geluiden om ons heen. En een kopje thee met stukjes chocolade paste daar mooi bij.

Vandaag, zondagochtend, rijden we weer een stukje verder naar het zuiden, eens kijken waar we uitkomen.

Dat blijkt bij Forster te zijn, waar we besluiten om een extra dagje te blijven. We hadden al eerder deze week gemerkt -online bij de de McDonalds waar ze gratis wifi hebben - dat veel campings al vol zitten en we liggen wat voor op het grove reisschema. Nog een kleine 200 km tot Koala Shores waar we Kerst zullen doorbrengen, dus een beetje overbodig om dan nog een extra camping te zoeken. Ook weer een kleine camping, met toch alles erop en eraan: zwembad, strandje, speeltoestel, camp-kitchen, BBQ's, overdekte zitjes, enz. In dit zwembad heeft Thies voor het eerst leren duiken en ook zijn koprol in het water gaat al prima!

Goeie koffie smorgens, is ook wat waard, en maandag een rustdagje ingepland voordat we dinsdag rustig naar Koala Shores zijn gereden. Dit ligt vlak bij Port Stephens, op een schiereiland aan een grote baai/inham van de oceaan. Prachtige ensuite plek hebben we, al eerder in NL gereserveerd, met uitzicht over het water. Morgen eens de beroemde dolfijnen-spot-tocht gaan doen...

En die was mooi, we hebben er echt veel gezien. Op een grote boot met maar een man of dertig en een soort drijfnet aan de zijkant, waar je op kan gaan zitten; zo dreef je dus op het water naast de boot en waren de dolfijnen nog dichterbij! Vanaf een meter of vijf drie dolfijnen die een tijdje meezwommen en wat verder weg af en toe een kopje en een staart boven water. Heel bijzonder.

Ook hadden ze een glijbaan aan boord, aan het einde van de tocht mocht je daar nog vanaf. Wel in wat kouder zeewater en je moest om de boot heenzwemmen om weer aan boord te komen, dus sommige kindjes wilde maar één keer. Stoere papa's daarentegen zijn wel tien keer geweest

Toen we trouwens met de boot uit de haven vertrokken, konden we vanaf het dek aan stuurboordkant (rechts voor onze landrotten) mooi onze camper zien staan die we keurig langs de weg hadden geparkeerd en niet in die veel te kleine parkeervakjes. Maar wat deden die bromsnorren er toch naast...? En waarom maakten ze foto's van de voor- en achterkant en stopten ze een briefje tussen de ruitenwissers...? 

Blijkbaar kunnen we dus niet fatsoenlijk in Australie komen zonder dat we een bekeuring krijgen voor iets waarvan we echt niet wisten dat het niet mag. Was het de vorige keer met Pat en Katja een parkeerboete omdat we te lang bij een 1P stonden (nog steeds geen idee wat het betekent en waarom...), nu stonden we blijkbaar met de voorkant van de camper naar de verkeerde kant. Whatever, die 173 dollar is toch mooi weer goed voor 2 alinea's tekst

Morgen is het Kerst, hoewel we totaal geen kerstgevoel hebben. De warmte en het gebrek aan sneeuw, kou, warme chocomel, kerstbomen, kaartjes, enz, doen ons eigenlijk niet beseffen dat het al zover is. 

Voor als we de komende dagen geen internets hebben: alvast fijne dagen en geweldig Nieuwjaar!